Het spookstad

Vandaag bezochten we een stad dat zeer ernstig was getroffen door de aardbeving. De stad wordt ook wel nu aangeduid als de stad waar de klok stil is blijven staan op de tijdstip van de aardbeving. Op de foto zie je het niet, maar achter de klok is het gebied waar niemand mag komen omdat daar nog lichamen zouden liggen onder de puin.
Het was heel indrukwekkend om daar rond te lopen. We waren ramptoeristen die liepen in een spookstad. Maar we waren niet de enige. Zelfs Chinezen kwamen om naar de ernst van de aardbeving te kijken. Bewoners van het gebied zijn allemaal opgevangen in tijdelijke huizen. Niemand spreekt hier over wat niet goed is. Ik krijg steeds meer het gevoel dat het ook zo is. Er zijn in de media in Nederland vast ook dingen niet getoond wat in China wel algemeen bekend is. Mij kruipt het gevoel dat de overheid van China zeker snel heeft opgetreden na de ramp en zoveel mogelijk heeft gedaan. Zo hoorde ik dat elke getroffen dorp hulp heeft gekregen en krijgt van een rijke grote stad. Dus elke arm dorp wordt financieel en materieel geholpen, Chinezen helpen hier elkaar zoals Chinezen ook in Nederland zelf de problemen oplossen in eigen kringen. Daarnaast krijgen getroffenen wel echt compensatie en levensonderhoud.
We zijn hier pas een paar dagen, maar ik ben zeker al heel blij dat ik de kans heb gekregen om alles met eigen ogen te zien. Ik ben benieuwd naar hoe overmorgen gaat verlopen. Dan gaan we naar de kinderen die lichaamlijk handicapt zijn geworden door de aardbeving. Morgen proberen we wat extra kadootjes te kopen voor de kinderen.